ماه رمضان رسما برایم شروع شد اما امشب توی اتوبان می آمدم، احساس تشنگی و گرسنگی نبود. بیشتر این فکر بود که شاید بار دوران سنگین است که سهل شده این اندازه سختی تن... و بی اختیار به یاد دوستی بودم که نباید، اما دل به رسم روزه داری می سپرد و تن را رنجه می کرد، حال آن که اول از دل است، که او را هیچ کم نبوده است از رسم یک رنگی دل ... در این روزهای گرم و دراز، در این روزگار پرحادثه، مبادا که غباری بر خوشی های روزگارش نشیند.